Toen Hollywood overging van de jaren ’80 naar de jaren ’90, was technologie een grote deelnemer toen de regels werden gewijzigd. Ineens was horror niet zo belangrijk als ‘er goed uitzien’ Science fiction, en plots werden vaak terzijde geschoven omwille van een betere ‘look and feel’. In budgetten waren veranderingen gericht op speciale effecten en het vinden van op zijn minst een grote naam die een genrefilm tot iets meer mainstream zou kunnen verheffen.
VHS was nog steeds een geldige bron waar studio’s naar konden kijken bij het verhogen van de verkoop, en misschien is het een reden waarom sommige van de films op de volgende lijst in het buitenland werden gezien. Hoe dan ook, het zijn verre van slechte films. Het zijn overlevenden van een tijdperk waarin speciale effecten de hoofdpersoon konden zijn en deze hadden niet de grootste budgetten. Zoals sommige hiervan laten zien, gaat het soms niet om de budgetgrootte, maar om hoe u die grootte daadwerkelijk gebruikt.
15 De Raketbouwer
Deze film is een van de eerste superheldenfilms die er tot op de dag van vandaag toe doet. De Raketbouwer heeft alles wat je van een Disney-film mag verwachten, maar het is ook een geweldige bewerking van een stripboek waar ook volwassenen van kunnen genieten vanwege het complexere plot over Howard Hughes en de nazi’s.
Het verhaal gaat over een stuntpiloot die een jetpack vindt en deze gebruikt om te vliegen en misdaad te bestrijden. De speciale effecten zijn bijzonder goed en passen goed bij de setting van de jaren dertig waarin de film zich afspeelt. Deze draait helemaal om de cast, waaronder Jennifer Connelly, Billy Campbell, Alan Arkin, Paul Sorvino en Terry O’Quinn. Beter dan dit wordt het echt niet.
14 Freejack
Het is moeilijk om je te vertellen wat Freejack gaat over. Het is een actiefilm die binnen enkele seconden overgaat in een gek plot over tijdreizen en geheugenimplantatie, maar dan weer tot actie overgaat in een futuristische setting waarin Mick Jagger hilarische lijnen uitspreekt zonder de essentie van de schurk die hij portretteert te verliezen.
Er is een met sterren bezaaide cast en behoorlijke speciale effecten, maar de uitvoeringen van de hoofdrolspelers leiden te veel af. Dit heeft overal “studio-interventie” geschreven vanwege het gebrek aan consistentie in het derde bedrijf. Hoe dan ook, het is een leuke film die er tot op de dag van vandaag nog steeds goed uitziet en ons de grote Esai Morales laat zien in een vroege rol die moeilijk te vergeten is.
13 Vuur in de lucht
Een film over buitenaardse wezens die was gebaseerd op een waargebeurd verhaal? Hoe niet Vuur in de lucht succesvoller? Het was vermoedelijk de schuld van de plot die onbeantwoorde vragen achterlaat. Maar het was een zeer getrouwe bewerking van het boek over Travis Walton, een man uit de arbeidersklasse die beweert te zijn ontvoerd door buitenaardse wezens.
De cast bestaande uit Robert Patrick, DB Sweeney, Craig Sheffer en Peter Berg kan niet beter worden dan dit. De sequenties die de ontvoering uitbeelden en wat Walton ervoer toen hij daarboven was, zijn pure brandstof voor nachtmerries en behoren tot de beste scifi-sequenties van het decennium.
12 Body Snatchers
Abel Ferrara’s versie van Body Snatchers is een indrukwekkende sciencefiction-horrorfilm die sterk inspeelt op de houding van militaire entiteiten uit de jaren 90. Deze moeten je verdedigen en je moet je veilig voelen als ze in de buurt zijn. Maar zelfs een militaire basis kan een jonge vrouw niet beschermen die langzaam begint te merken dat er misschien iets mis is met de mensen.
De speciale effecten op deze zijn misschien wel de beste op deze lijst, en de prestatie van Meg Tilly is waarschijnlijk de beste in haar carrière. Wie herinnert zich de trailer van deze met de zeer koude toespraak van Carol Malone? Wij doen!
11 Vreemde dagen
In Vreemde dagen, herinneringen worden vastgelegd. Het is een uitgangspunt dat alleen maar beter wordt met Kathryn Bigelows samensmelting van een futuristische cyberpunk-misdaadthriller die we terug moeten brengen naar het moderne publiek. Net als veel andere films op deze lijst, kan het worden gezien als een waarschuwend verhaal over onze technologische afhankelijkheid.
Het ziet er tot op de dag van vandaag nog steeds geweldig uit, en het is een originele film die een solide voorbeeld is van sci-fi die goed en natuurlijk samensmelt met andere rijken zoals actie en neo-noir.
10 De stad van verloren kinderen
Stel je een sciencefictionfilm voor, gemaakt door Marc Caro en Jean-Pierre Jeunet. Voeg daar nu een kostuumontwerp van Jean-Paul Gaultier en een partituur van Angelo Badalamenti aan toe. Moeilijk voor te stellen? Niet meer. De stad van verloren kinderen is een sciencefiction-fantasiemeesterwerk dat maar weinig mensen in 1995 hebben gezien en nog minder mensen het vandaag hebben gezien.
Het verhaal over een wetenschapper die kinderdromen probeert te stelen om te voorkomen dat hij oud wordt, wordt met de minuut alleen maar vreemder, maar het is een geweldig voorbeeld van de visuele stijl die Caro en Jeunet benaderden met Delicatessen en zeker verbeterd met deze. Hebben we al gezegd dat het de geweldige Ron Perlman schittert?
9 Huwelijk
Deze is de meeste film uit de jaren 90 op de lijst. Dat is Huwelijk, de door Lewis Teague geregisseerde film over een dief die naar een heel eigenaardige gevangenis wordt gestuurd: een zonder tralies of politie. De gevangenen hebben een explosieve halsband die twee van hen met elkaar verbindt, en als een van hen probeert weg te rennen, zullen de halsbanden ontploffen.
Rutger Hauer speelt de dief die ontdekt wie zijn “partner” is en besluit te ontsnappen. We herinneren ons allemaal dat we deze op VHS zagen en applaudisseerden toen Frank Warren van Hauer ternauwernood uit de gevangenis ontsnapte, om vervolgens meesterlijk een andere grote bedreiging te vinden in de schurk Joan Chen.
8 De aankomst
David Twohy, vooral bekend als de geest achter Riddick’s franchise, gemaakt De aankomst in 1996. Het vertelt het verhaal van een astronoom die bewijs vindt van intelligent buitenaards leven. Wanneer hij besluit alles te onthullen, wordt hij onderdeel van een gevaarlijke samenzwering die zijn leven zal bedreigen.
Het speelde Charlie Sheen toen hij niet zo beroemd was, en mensen werden het beu om het keer op keer op de kabel te zien spelen. Ze waren vooral opgewonden toen de trailer speelde en dat buitengewone shot van Zaminsky die langs een antenne naar beneden gleed, werd getoond. Hoe dan ook, deze is eigenlijk een behoorlijk goede draai aan het buitenaardse invasiethema dat waanzinnig populair werd vanwege shows zoals De X bestanden. Je zult je niet voorstellen waar het verhaal verder gaat.
7 Johnny geheugensteuntje
Panned door critici en publiek, Johnny geheugensteuntje werd uitgebracht in 1995 toen mensen nog niet veel contact hadden gehad met cyberpunk. Het is nog steeds een genre dat niet veel filmmakers benaderen, omdat het nooit eenvoudig is om meeslepende verhalen te maken in zulke invasieve omgevingen.
Keanu Reeves speelt de hoofdrol in de film, waardoor studio’s van gedachten veranderden over de richting van de film. Dit veroorzaakte een botsing tussen het creatieve team achter het verhaal en de studio die de film financierde. Natuurlijk voel je dat in het uiteindelijke resultaat, maar het verhaal over een datahandelaar (die gegevens naar zijn hersenen transporteert) die wordt achtervolgd door een bedrijf is tegenwoordig erg interessant. Probeer het eens. Je zult er geen spijt van krijgen, en het is lang niet zo erg als vroeger werd beweerd.
6 De faculteit
Van de soundtrack tot de cast en de kleding, alles over De faculteit spreekt over de jaren 90. Het is eigenlijk de meest onderschatte film van Robert Rodriguez tot nu toe. Het verhaal is een soort van Body Snatchers voor kerels in flanellen overhemden en rare kapsels uit de tijd dat Creed de ether beheerste. Studenten op een middelbare school vermoeden dat hun leraren zijn overgenomen door buitenaardse wezens en zullen er alles aan doen om te overleven.
Rodriguez zorgt ervoor dat hij eerbetoon in zijn films opneemt, en deze heeft het grootste eerbetoon aan Het ding we ooit hebben gezien. Je zult lachen, maar je zult ook je ogen bedekken hoe deze tieners hun grootste probleem oplossen.
5 eXistenZ
eXistenZ is een kijk op virtual reality die ons rijk overneemt en allerlei dingen die lijden onder het effect van een cross-over ontworpen door body horror-meester David Cronenberg. Het is goed geacteerd en ziet er geweldig uit, maar het viel helaas onder de radar omdat mensen het vreselijk raar vonden.
Tientallen jaren na de release werkt het als een waarschuwend verhaal over onze relatie met technologie. Dit is een ondergewaardeerde scifi-thriller die ook een van Cronenbergs interessantste films is.
4 Gattaca
Het is griezelig hoe Gattaca is niet populairder in scifi-gesprekken. Deze is een solide intrede in genrekringen vanwege de toon die wordt gebruikt voor het verhaal, het complexe uitgangspunt en hoe het zo goed werkt onder thriller-normen. We herinneren ons allemaal wanneer dit werd uitgebracht, tussen gesprekken over de moraal van klonen (een van de thema’s van de film), en hoe iedereen overdreven paranoïde was toen de film slechts een van onze grootste angsten over menselijke klonen materialiseerde. Ook zijn de uitvoeringen hier bijzonder goud, evenals het productieontwerp.
3 Gebied
Serieus onderschat, de horror-sci-fi van Barry Levinson Gebied is een film die niet slecht is, zoals de kassa en critici vroeger zeiden. Gebaseerd op de gelijknamige roman van Michael Crichton, vertelt de film het verhaal van een groep wetenschappers die een ruimteschip ontdekken op de bodem van de oceaan.
Wat deze keer anders is, is dat dit ruimteschip de capaciteit heeft om alles te manifesteren waar je doodsbang voor bent. Er speelden mensen in de hoofdrol die in 1998 behoorlijk beroemd waren, maar zelfs dat behoedde de Levinson-film niet voor de beschuldiging onnodig complex en inconsistent te zijn. Bekijk het gewoon en zie het zelf.
2 evenement Horizon
Mensen nemen evenement Horizon als vanzelfsprekend. Ze beschuldigen de film ervan cheesy en lui geregisseerd te zijn door de man die de film heeft gemaakt Resident Evil franchise en verdiende er een paar miljoen dollar mee. Maar de realiteit is dat de derde film van Paul WS Anderson een solide onderneming is in het moeilijke horror-sci-fi-genre. Hij slaagt erin om met een microbudget en een zeer degelijke cast een behoorlijk goede film te maken.
We zijn nog steeds doodsbang voor het idee dat hij suggereerde toen astronauten landden op een schijnbaar verlaten ruimtestation dat eigenlijk een portaal bevatte naar… Nou, het is het beste als je ons vertelt wat je denkt dat er op het schip was. Het is een van de beste sciencefictionfilms van de jaren 90, maar weinigen zullen dit toegeven.
1 Donkere stad
We vinden het moeilijk te geloven dat mensen tot op de dag van vandaag aarzelen om Alex Proyas’ Donkere stad. Dit is een meesterwerk dat helaas te verwarrend was voor het publiek dat de studio’s een eerste uitleg voor de homevideo-release hebben toegevoegd. Het vertelt het verhaal van een man die veel ontdekt over de wereld waarin hij leeft als hij geheugenverlies krijgt en een hoofdverdachte van moord wordt.
De wereld die Proyas creëerde is veel dieper dan we in de film zagen, wat de film tot op de dag van vandaag raadselachtiger en interessanter maakt. Het productieontwerp, de gelijkenis met film noir-klassiekers, en de sombere conclusie maak er een waardevol bezoek aan de jaren ’90 van, toen interessante scifi-cinema gewoon moeilijk te vinden was.